ANG pagpasalamat

Lisod huna hunaon nga bisag geunsa nku pag paningkamot about sa IT nga subject dili jud nku sya ma bang bang tungud kay wala jud naku na andan kung paano mag kuri2x ana nga butang dili jud naku sya makaya og piyong2x kay na lisdan jud kaayu ko .sir kabalo naka sa akung performance kung unsa pero bisag unsa ka lisod nakatuon pud ko tungod nimu sir.

 salamat   Mr.Romeo Bejar sa almost 5 month na imu kung ge tudluan kung paanu mag kuri2x sa computer kaysa tinuod lang jud sir dili jud ko kahibaw anang butanga kung paano na sya gamiton kay wala na sa amung bukid hehehehe bitaw sir nakabalo ko mag gamit og computer nga karun na ng college ko .Sir salamat sa pag tudlo naku kung paano pag himu og receipt og uban pa bisag dili ko kabalo mag kuri2x sa computer pero getagaan ko nimug idea kung paano na ma mugna ng mga butanga .bisag dili ko kabalo sir kabalo naka ana jejeje pero himuon nku tanan best nku na magamit nku puhon ang imung tanan nga gipangtudlo nku bisag pag buhat ane nga blog salamat sa idea nga imung ge share og labaw na sa online quiz na imung gimugna bisag ng kara2x ko atu nga stlyla nga pag quiz pero ok lang kay   na a nakoy experience about ana.

sir tabange intawon ko sa akung grade i do my best bna pasahon nku imung subject kay lisod kaayu akung kahimtang tanan akung geantos pero i ampo ko apil sir huh jejeje nga unta tagaan kong langitnun kaalam sa GINOO karung umaabot nga finals.

dili na nku taason sir basta salamat sa pag tudlo nku og unta bisag badlongun usahay ma pasencya gehapon ko nimu hehehe salamat ng marami sir MY THE LORD GOD BLESS YOU ALwAyS,



Maria Luz Mansibad

Poverty is my enemies

My name is Maria Luz Mansibad ,I was born in the mountain in Glan Sarangani Prov,And I have 6 siblings ,My parents  are farmers,Life was  hard ,Our parent wasn't  send us in school because their income is just enough to feed us 3x a a day.And yet I was still thankful for that .I live my life in positivity with my dreams to earning a degree .Find a decent job to help my family .

While I'm work I am also go to school ,because I want to catch my dreams kahit mahirap ang buhay namin.I  want to prove that no matter how hard life is,There is always a choice whether I let poverty to consume me or I consider it as a life challenge to overcome.

As i always say to my self "It is not my fault if I born poor but, It is my fault if I die poor .

I believe that someday i will be a successful.

Laban lang.

Kung pagod na ako pwede ko bang sasabihin na tama na, pwede ko bang sabihin na di ko na kaya ,Pero paaano ko sasabihin kung alam ko na yan lang tanging paraan para maabot ko ang aking pangarap .Alam nyu simula high school ako hindi na ako ng papagatos sa parent ko kasi nga mahirap ang buhay namin , pero kahit na mahirap kami sa awa ng Dios naman nakakain naman kami tatlong beses isang araw .Minsan nga maisip ko na may pamilya pa ba ako?may mga tao pa bang kayang ng papahalga sa akin?Maraming tanung na di ko alam kung ito ba ay tamang tanung o maling tanung ,pero alam naman ng Dios kung anu ang pinangdaanan ko sa buhay at alam din nya na ang pamilya ko ang aking inspiration sa buhay .


Minsan kung pagud ako na iiyak ako sa aking silid iniisip ko na ang lupit ng tadhana sa akin kasi bakit ganito yung ibang mga kagaya ko ginagastohan sila ng mabuti ng kanilang mga magulang tapos sila naman yung hindi ng pursigi ng pagaaral tapos ako gustong mag aral eh kulang naman sa budget ang mga magulang ko .Ang hirap ng buhay na mahirap minsan maka isip ka ng masama pero nan dyan naman si Lord na gumagabay sa akin parati nyang sinasabi at binubulong kung anu ang dapat anu ang mali at tama,

Bawat oras at araw ang lilipas palagi kung sinasabi sa sarili ko na ilang hakbang nalang marating ko na ang matagal ko ng pinapangarap at yun ay mabigyan ng magandang buhay ang aking pamilya yung tumira kami sa magandang bahay yung hindi kami mababasa pag umuulan at hindi kami natatakot pag ng lilindol kasi nakatira kami sa mala palasyung bahay. Alam kung impossebly pero wala naman mali kung ,mangarap di po ba. wala namang bayad kung mangarap ka.

Pero laban lang kahit anung mangyari at kahit anung hirap ang madaraanan kakayanin para sa pamilya ko kasi sila ang buhay ko ,

Love Isn't Always Convenient

Early morning nung gumising ako,and then i open my Instagram account ito yung na basa ko kaya ito nlng yung e share ko.

I will not sacrifice to the Lord my God  burn offering that cost me nothing.{2 SUMUEL24;24}

If  God wants us to help people ,why doesn't He make it easy and inexpensive?Let me answer that question with another question.Did Jesus sacrifice anything to purchase our freedom from sin and bondage?Of course he did .He sacrifice everything .and we are eternally thankful for our salvation!
One of the ways we can show our gratitude is by giving to help others.

I have learned that true giving is giving in a way that effects us.Giving away our clothes and household items that are old and we are finish with maybe a nice gesture,but it is not sacrificial giving.Real giving occurs whe we give somebody something that we want to keep or something that will cost us.

God gave us His only Son because He loves us,so what will love cause us to do?Don't let inconvenience or sacrifice keep you from truly loving others.

Buhay Katulong

Lahat ng hirap dinaanan ko para lang makamit ang pangarap kong makatulong sa pamilya ko balang araw.ang hirap maging isang katulong lahat gagawin mo pag silbihan mo ang taong di mo naman ka ano-anu pero no choice ka kasi yan ang trabaho na pina pasukan mo .

di mo hawak ang oras mo may limitado ang pag pahinga mo may oras kang gumising sa umaga at matulog sa gabi kahit minsan di kaya ng katawan mo pero wala kang magawa kasi yan ang trabaho mo kasi kung di ka sumikap wala patutunguhan ang buhay mo,

pero kahut ganyan ka hirap ang buhay titiisin ko kasi palagi kung iniisip na lilipas din ang pagsubok na yan .Balang araw makakaahon din ako sa buhay na ganito di ko naman kasalanan na pinanganak akung mahirap eh!Bawat tao ,talaga may nakatakdang kapalaran .Yung akin tangap ko na yun, ang  aking kapalaran alam ko na ito ang daan ng aking pangarap kasi sa pagiging katulong ko naging isa akung mag aaral.

Sana LORD tuloy-tuloy na ang ganito kung buhay na kahit nahiirap ako pero sa awa mo nakakaraos naman anko dahil sayo kahit minsan na isip kung sumuko pero di mo ako pina pabayaan ginabayan mo ako I LOVE YOU bless me always and my family .

Habang may Buhay may Pag-asa

Mangarap Ka! Habang may buhay pa at may hininga ka pa,mayroon pang pag-asa.Dito sa mundong ating ginagalawan na punong-puno ng mga materyal/bagay na naggagandahan, mga palamuting nagsisikintaban, para ika’y akitin at gustomo ring maangkin at makamtan.Mga naggagandahan at mga naglalakihang opportunidad na kabilaang nakaabang.Sa ating buhay, ito ang ating mga inaasam-asam na makamtan.

Sa dami nila, hindi mo na alam kung saan, ano at sino ang uunahin mo sa kanila.Pero paano kung …Isang hamak na mahirap ka lang.Walang pera…Walang trabaho…Walang syota o nobyo…Walang mayayaman na kaibigan,As in..walang-wala ka talaga!Kakayanin mo pa ba ang hamon ng buhay?Kakayanin mo pa bang mabuhay?Kakayanin mo pa bang makipagsabayan sa uso ng karamihan?Kakayanin mo bang haraping mag-isa, lalo na ang mga suliranin sa buhay, problema sa pera at kung ano – ano pa?

O ‘di kaya….

MAKIKIPAGSAPALARAN ka na lang?Huwag kang matakot makipagsapalaran, dahil hindi mo malalaman ang tunay na KAHULUGAN ng hamon ng buhay kung hindi mo SUSUBUKAN.O baka naman….gusto mo nang magpakamatay? Wakasan na lang ang iyong buhay?NAKO!!! Yan talaga ang huwag na huwag mung gagawin, kaibigan. Dahil kasalanan ‘yan. Si God lang ang puwedeng kumuha ng ating buhay, siya lamang ang nakaaalam kung kailan tayo mamamatay.

Ang buhay natin ay hiram lang..ito’y isang beses lang. Hangga’t may buhay ka pa, hangga’t humihinga ka pa, MANGARAP KA!

Pangarap kung makatapos ng pag aaral.

Lahat tayo ay may pangarap sa buhay, noong bata pa ako gusto ko nang makapagtapos sa pag-aaral upang masuklian ko ang mga kabutihang ginawa ang aking mga magulang sa akin At sa aking mga kapatid para matulungan ko rin ang 2 kung mga nakakabatang kapatid na sila rin ay makapagtapos sa pag-aaral para dumating din ang panahon na magkaroon sila nga sariling pamilya, hindi nila maranasan ang kahirapan na hinaharap namin ngayun. Gusto ko rin matulungan ang aking mga nakakatandang kapatid sa mga gastusin sa bahay, gaya ngayon , mahal na ang mga bilihin, araw-araw na gastusin sa pagkain namin araw araw , gastos sa kuryente, kaya pagsikapan ko na makatapos ako sa pag-aaral.


Ako ang panganay na babae,nag-aaral ako sa college, yung pangalawa ay secondarya at ang  bunso naming lalaki ay elementarya ang aking mga nakakatandang kapatid ay may sarili ng pamilya . Hindi sana ako makapagpatuloy sa pag-aaral ngayun dahil sa kahirapan. Kaya na isip ko nlang na mag Working student ako.

Ngayun na 3nd year na ako, hindi ko sasayangin ang ibinigay na opurtunidad na makapagtapos ng pag-aaral. Dahil laging sinasabi na aking nanay na ako ang pag-asa nya pag makatapos ako nang pag-aaral. Ggawin ko ang lahat na makakaya ko na para lang maabot ang aking pangarap na makapag tapos. at para rin na ipagmalaki ako na aking mga magulang na kahit mahirap kami ay hindi ito naging hadlang para hindi ako makatapos ng pag aaral ko, nakatungtong ako sa kolehiyo.At laging sabi ng nanay ko na  bago ako bumuo nang sarili kung pamilya, unahin ko muna sila pero hindi nila alam na yun ang plano ko. Gagawin ko ang lahat na makakaya ko na matapos ko ang isat kalahating taon na ito para sa kanila at sa aking kinabukasan.

                                                                   

                                                                                        Maria Luz Mansibad

Buhay parang gulong

Sabi nila, ang buhay ay parang gulong. Minsan nasa baba ka, minsan nasa taas.
Minsan yung iba pag nasa taas na, ayaw nang bumaba.
Takot na makaranas ng mga kabiguan, pagkakamali at kahihiyan.
Stagnant. Feel safe. Secured na ika nga.
Kaso nakakalimutan nila na para makausog ka, makaabante at malayo ang marating,
makakaranas ka talaga na mapunta sa ilalim nang hindi lang isa, kundi libong beses.
Para sa mga nakaranas na nasa ilalim sa mahabang panahon, hindi yan habambuhay.

 Darating at darating na mararanasan mo ring mapunta sa tuktok. Pero choice mo yun.
 At ang pinakamagandang choice ay tulungan mo ang sarili mong umabante.
Baka nagtutulong tulong na sila sa pagtutulak pero ikaw mismo ang ayaw umusad.
 Baka may kalang, tanggalin mo para di ka mahirapan.
Magpasalamat pag nasa tuktok at wag lumimot.
 Pag nasa baba ka naman, kunin mo lahat ng mga pwede mong matutunan at wag magmukmok.
Gaya ng mga gulong, isang beses lang din tayo mabubuhay.
 Hindi ka pwedeng kapalan pag numipis na.
 Wag kang matakot pag numinipis ka na dahil sa dami ng mga karanasan mo.
Isa lang ang ibig sabihin nun, Malayo na ang narating mo, at sinulit mo ang buhay mo.
 Lumaban ka kasi. Tinulungan mo kasi ang sarili mo. Na-enjoy mo ang buhay mo.

Iba-iba tayo nang sukat at silbi. May pang bike, pang kotse, pang bulldozer, pang eroplano at iba pa.
Wag mong pilitin maging iba dahil hindi mo lang kakayanin. Iba-iba kasi ang weight load
  na nararanasan natin at pag pinilit mong malagay sa iba, baka sumabog ka.
At kung malaki ka masyado para sa role mo, sayang ang kapasidad mo. Kailangan mo gumawa
nang paraan para malagay at makabalik sa dapat mong kalagyan.

Darating ang araw mafaflat ka pag may nadaanang pako o barb wire. Ganun talaga ang buhay.
 Dapat ihanda mo na ang sarili mo na pwedeng mangyari yun.
Yung iba, sa takot na mabutasan, hindi na kumikilos, di na gumagalaw.

Naisip mo ba minsan, paano pag huling biyahe mo na pala bukas? Ipipikit mo ba ang mata
 mong masaya at walang pagsisisi? Sana O O.

LUHA

 Sabi nga ni Lola Nidora ''Isa sa pinakamahirap na sitwasyon  ay yung pigilan ang pagtulo ng mga LUHA mo sa kagustuhang wag ipakita ang tunay mong nararamdaman .Ang hirap magalit sa taong mahal mo yung felling na di mo alam kung anu talaga ang nararamdaman mo dahil sa nalilito ka kung ano ang dapat mong gawin.

My story start on august 20 afternoon .exactly 5:30 natapos ang exam ko and after that nag tungo kami sa plaza with my friend dalawa lang kami nun yung iba naming kaibigan maagang umuwi dahil sa naka sanayan ko ng every after class mag kita kami ng bf ko kaya hindi pa ako umuwi kasabay ko ang friend ko ng lalakad hangang nakarating kami sa plaza dun nakita naming ang iba pa naming mga classmate ng tipon tipon sila pinang usapan nila ang tungkol sa kanilang gawin kinabukasan kasi nga wala kaming pasok kasi holiday ang mga classmate ko ay busy busy han lahat iba ng uusap tungkol sa BLOG at ang iba tungkol sa OUTING at ang iba naman ay busy sa kanya kanyang cellphone dahil ng lalaro ng POKEMON GO,At ako ng ay nakatayo lang sa tabi nakikining at nakatingin lang sa kanila hangang sa na inip ako na isipan ko ng umalis di na nga ako ng paalam sa friend ko ng lakad lakad ako papuntang meeting place namin dun sa harap ng Ramon Magsaysay College dun kasi kami madalas mag kita dahil sa wala syang cellphone ng hintay ako  dun pero sa oras na yun di ko alam kung pupunta sya oh hindi hangang sa umuulan na di parin ako umaalis dun kasi nga hinihintay ko sya ,Hangang sa nakalipas ang mga oras exactly 7;00 sya dumating ng hintay ako ng mahabang oras di ko alam kung bakit ko ginawa yun siguro nga  dahil sa mahal ko sya kaya ng pakatanga nalng ako hahai.

Nung dumating na sya nakikita kung marami syang gasgas sa katawan kinabahan ko nung tinanong ko sya kung ako ang ng yari sa kanya sabi nya na disgrasya daw sya sa motor ,naawa ako sa kanya nawala ang galit ko naawa naman ako sa kanya yung naka upo na sya sa tabi ko ng tanong sya sa akin kung tumatawag ba daw yung mama nya sa akin natulala nman ako nag taka kung bakit, kaya tinanung ko sya kung bakit sabi nya kasi uuwi ako bukas ng gabi mas lalo akung naka tulala at maramig tanung kung ,,NGANU MAN,KANUS AH KA MAGBALIK,..di ko alam kung bakit marami ako tanong yung bf ko kasi taga Zamboanga malayo dito,sinagot naman nya ako iasa isa sa dami kung tanong sabi nya uuwi ako dahil namatay ang lolo ko,tapos  mag balik ko sa sabado.ng taka sya kung bakit ganun ang reaction ko di nga rin alam kung bakit ganun din ang reaction ko ehh cguro natatakot lang ako na baka di na sya babalik dito sa gensan.Pero nangako naman sya na tatawag sya pag nakarating na sya at nangako rin syang babalikan nya ako.

Hangang sa dumating na time ng pag uwi na habang ng uusap kami pumatak ang luha ko di ko alam kung bakit niyakap nya ako at sinabihan promise babalikan kita I LOVE YOU mas lalo akong na iyak di ko alam kung masaya ba ako oh kung umasa ba oh mag hintay nlng kung anung mangyari sa relasyon namin hangang lumipas ang gabi sabi kasi nya Lunes sya makarating sa kanila ,Sa mga oras na yun isa lang ang pinang tuonan ko ng pansin yun ay ang cellphone ko kahit may ginagawa ako palagi ko paring tinitingnan ang cellphone ko sa twing may ng text akala ko sya na may mag tawag akala ko sya na.hangang nakalipas ang lunes ang iniisip ko lang ay ''MAY HIHINTAYIN PA BA AKO?????

Yan ang tanong ko sa sarili ko ngayon kasi hangang ngayon di pa rin sya tumatawag sa akin di sya ng paramdam sa akin. ohhhh lami kaayo i wayld kanang felling na gusto nimu masuko pero wala ka kabalo kung asa oh sa kay kinsa nimu ipa gawas ang imung gibati wala kung iba nga kapadulngan kung di ang kwarto para didto naku ipagawas ang tanan nakung gibati ihilak nklng naku ang tanan kay hangtud karun wala gehapon sya ng paramdam ang tanung ko lang sa tadhana ngayon ay

BABALIKAN PA BA NYA AKO GAYA NG SABI NYA?
AASA PA BA AKO?
MAGKITA PA BA KAMI?
MAG PARAMDAM PA KAYA SYA?


LORD ikaw na bahala sa akung lovelife alam mo kung ano ang nangyari at alam mo kung anu ang nararamdaman mo ngayon ikaw na bahala sa lahat...

Life Must Go On

Yan ang masasabi ko sa aking buhay ngayon,Kung baga laban lang dahil para sa future hehehe

kahit anung hirap tatangapin at kakayanin ko para sa pamilya ko di ko alam kung hangang kailan ako mag hihirap at kung saan ko kaya ang lahat ng ito di man ako maswerte sa buhay pero gagawa ako ng paraan para ako ang gagawa ng swerte ko ..Mihirap man ang miging isang working student pero kinaya ko yun lahat pinang sabay ko ang trabaho at ang pang aaral ko tiniis ko ang mga bagay bagay na dapat kayanin kahit maraming problima minsan nga naisipan kung sumuko pero dko ginawa.

Minsan iiyak nlng ako lalo na sa mga subject ko skull may mga subject kasi ako na nahihirapan ako eh pero gawin ko lahat para sa pangarap ko kasi alam ko walang impossible.

Sometimess,what we need is not a push.But rather a pull to keep going .dili tanan adlaw malipayon ta usahay naay kaguol sa kinabuhi .Minsan nga naiisip kung sumuko pero iniisip ko naman kung susuko ako may mapapala ba ako paano ang mga pangarap ko,lahat ng bagay kakayanin ko para sa pamilya ko at sa kinabukasan ko pangako ko sa sarili ko na tutulongan ko ang mga magulang ko sa kahirapan at pangako na iahon ko sila sa kahirapan .

Lord gabayan mo sana ako sa mga plano koo sa buhay ,The smile on my face is doesn't mean my life is perfect,but it does mean I am thankful for everything  God  has blessed me with.

                                                                                                     that's all for today 

                                                                                                       God bless 

What is Love

                                               

What is love?

Love is when two people touch each other's soul.
Love is honestly and trust.
Love is helping one another.
Love means that difference can be worked out .
Love is reaching your dreams together.
Love is the connection of  two heart.

Sa panahon ngayon maraming hindi na niniwala sa Forever kay wala man silay uyab gud hehehe jowk lang .Pero ako naniwala ako kasi hindi naman talaga lahat ng forever ay tungkol sa mga boyfriend at girlfriend natin.Gaya ng love ni God Forever na yun kahit makasalanan tayo minahal nya parin tayo sa kabila ng lahat na nagawa nating hindi tama God will never leave us.  at love ng parents natin  ang pamamahal ng mga magulang natin ay hindi kukupas ni kahit minsan di nila tayo pinapabayaan simula pagka bata ang hangang ngayon d parin yan mag babago kasi sila ang una at huling maka intindi sa ating atin. .Lahat naman tayo may minamahal sa buhay,sabi nila lahat nang ng mamahal ay kailangan masaktan ,oh nga nuh kc paano tayo maging matatag kung hindi tayo masktan .Sabi nga nila na walang Rainbow kong walang rain.Lahat ng bagay may kataposan lahat ng bagay ay may purpose .Alam nyu bha na kung palagi kang masasaktan mas lalo kang tumibay sa mga pagsubok at dahil dun mas handa kana sa mga bagay na possibling mangyari sa buhay mo.

Ang buhay pag ibig ko minsan masaya minsan malungkot at kahit may problima di ko naisip na sumuko dahil alam ko na pagsubok lang yun,Nung nakilala ko ang Boyfriend ko masaya ako kasi tangap nya ako,Kahit malaki ang agwat ng edad namin andyan parin sya para sa akin .Minsan ng aaway kami pero d kami humantong sa hiwalayan kasi ang sabi nya kung may problima di solosyon ang maghiwalay dapat pag usapan ito ng mabuti .Marami na kaming prolema na dinadaanan sa buhay marami na din kaming pagsubok na nasubokan at kailangan kung mag pakakatatag at mas maging matapang kasi nga sabi nila na kung mag mahal ka d mawala na masaktan ka kasi nga yan ang magpakatibay ng relasyon nyu, almost 2 years na kami ng bf  ko .Ang pagsabi nya ng I Love You ay hindi ito kontrata para mag sama kami habang buhay but we can do everything to make it happen.kasi kung mahal nyo ang isat isa dapat walang iwanan,yan ang pangako namin sa isat isa na walang iwanan.Sabi nila di lahat ng pangako tinutupad at di lahat ng sinasabi  totoo di ko alam kung totoo nga ang felling nya sa akin kasi bata pa kasi sya mas mataas ang edad ko sa kanya .

Sana kahit anung mangyari sa buhay namin di nya ako pabayaan at sana tuparin nya ang mga pangako na palagi at ulit ulit nyang sina sabi sa akin.Minsan na nya akung sinaktan pero ng pakatatag ako di ko dinibdib dahil ako lang din ang maskatan kaya ang ginawa ko ng hintay nlng ako na magpaliwanang sya ng mabuti at yun tinanggap ko naman kasi nga mahal ko sya ,Minsan din nakakabulang ang pag ibig kasi kahit anung sakit ang mararamdaman mo minsan go ka parin ng go kasi nga gusto mong ipaglaban kung anu ang pinang usapan at anu ang pangako nyu sa isat isa.Ang love ko sa kanya ang tinatawag kung matured love kasi kahit di kami magkasundo minsan heto parin kami ng pakatatag sa isat isa . di man ako sure kung sya ang maging kabiyak ng buhay ko pero naniwala ako na 'A true relationship is someone who accept your past.Support your present,Loves you and encourage your future...



                                                                                        thats all thank you
                                                                                      Maria Luz Mansibad

Ang aking Pagkatao

                             


 Unang-una magpakilala po ako,Ako po pala si Maria Luz Mansibad 21 years old Kasalukuyang nakatira didto sa General Santos City .Ako po ay ika-apat na anak ng aking mga magulang  at ako po ang panganay na babae 7 po kaming magkakapatid at dawala kami babae 5 ang Lalake .ako po ay nakatira sa Laguimit Glan  Sarangani Prov. pero sa ngayon dito po ako nakatira sa Agan South Villas Lagao Gen.San. City. And I am proud to say that I am a "BLAAN" .Ang nanay ok po ay isang Mananahi at ang Tatay ko naman ay Magsasaka kami po ay mahirap sa PERA pero sa awa naman ng DIOS ay kumakain kami ng tatlong beses sa isang araw . At yun ang rason ko Kung bakit ako ng working student kasi ayaw ko mag pagastos sa parents ko kasi Kung mag pa pagastos ako mas lalong humirap ang buhay namin at sa aking paglalakbay naawa naman ang DIOS nakatagpo ako ng mabait na AMO na pinaaral nila ako. masayang masaya ako dahil nakatagpo ako ng katulad nilang mabait. kahit anung hirap titiisin at gagawin ko para sa kinabukasan ko at para maiahon ko sa hirap ang aking pamilya .Pero Minsan sa buhay di ko maisawang maisip na sumoko dahil din sa mga Tao nasa paligid ko .Una yung  taong ng lo-look down sayo .pangalawa yung taong Hindi naniniwala sa kakayahan mo  at ang panghuli ay yung nag mo motivate sayo.


1.Yung ng lo-look down sayo.
Ito yung mga mayayabang at O-A na tao na Dili man unta bagay sa ilang sitwasyon .Kung maka pagsalita kasi parang sila ang tao sa Mundo na sila lang ang pweding mabuhay sa Mundo kasi gusto nila sila lang ang maka pag aral at pweding kumain ng masarap sa madaling salita sila yung mga tAonG FELLING ,felling datu ,felling maayo,felling gwapo og gwapa na layu ra man unta sa tinood.


2.yung mga tAonG Hindi naniniwala sa kakayahan mo.

Una-una maayo sila sa imuha . yun bang Kunin nila ang loob mo tapos close na close na Kayo sa isat-isa na para na kayong magkapatid  kc higit pa sa pagkakaibigan ang Turing mo sa kanya pero di pala natin alam sila pala ang yung tAonG chismosa at chismoso. Gepang  chismiss nya Kung unsa  ka uh kinsa ka pero ang pinakasakit sa tanan nimung Madungan kanang ingnan kag kana makalampos  ka poor Ana nila wala man gani silay palit bugas pang bayad na kaha sa tuition .Diba ang sakit di mo aka lain na ginagawa nya yun sayo .pero kahit ganun ok lang kasi nga ang buhay parang paglalakad nG pagong bisag Hinay Basta kanunay .at May buhay may pag Asa..

3.yung tAonG ng mo-motivate sayo.
isa na dito yung parents at amo ko ..
pag ng uusap kami ng nanay ko palagi nyang sinasabi sa akin na "anak huna -huna a permi na mahal ka namo ni papa nmu kabalo me na naa mey pagkukulang sa imuha pero wala Ka ng tanum og kasuko sa amua bisan sa atong ka pobrehon wala ka ng hunong sa imung mga pangarap padayun gehapon ka sa imung pag eskwela kaya nimu na ang GINOO perme mag gabay sa imuha gamit nlng pag antos ma abot na nmu imung mga pangandoy sa kinabuhi.
yan ang palaging sinasabi ng nanay ko .

At  ang amo ko naman ay palagi akung sinasabihan na "Lhang musta ang pag eskwela nimu paningkamot jud .Wag kang sumoko isospin mo lage na para yan sayo at para sa pamilya mo  balancg araw ma achieve  mo rin ang pangarap mo.

thankfull ako kasi sila ang nagging amo ko.

"if the others can do why can I.